Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Sumenda potius quam expetenda. Eadem fortitudinis ratio reperietur.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Bork: Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Magna laus.: Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Verum audiamus.: Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Bork: Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in
cena quidem posse videamur?

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione
honestatis?

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Eam stabilem appellas.
Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
Sedulo, inquam, faciam.
In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.
Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Idemne, quod iucunde?

Quod totum contra est. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Nam quid possumus facere melius?